مبانی نظری وپیشینه تحقیق  رژیم غذایی در افراد دارای اضافه وزن

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :    انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

مسأله چاقی كه امروزه به صورت یكی از مشكلات اساسی زندگی انسان قرن بیست و یكم درآمده است، دارای سابقه‌ای تاریخی بالغ بر بیست هزار سال می‌باشد. تحقیقات باستان شناسی صورت گرفته و نیز وجود تندیس ها و سنگ نوشته هایی منقش به تصاویر افراد چاق، حاكی از آن است كه انسان‌هایی كه سالها قبل از ما در این دنیا زندگی می‌كرده اند نیز با مفهوم چاقی آشنایی داشته‌اند.گروهی از محققان تغییر در نوع زندگی بشر و نیز تغییر در عادات غذایی انسان‌ها در دوران پالئولیتیك را عامل گسترش چاقی در افراد بشر می‌دانند. در این دوران انسان‌ها به تدریج دست از كوچ‌نشینی و مهاجرت برداشته، در نواحی مساعد از نظر آب و هوا سكنی گزیدند كه این مسأله خود به تنهایی نقش مهمی در كاهش فعالیت فیزیكی انسان‌ها در آن دوران داشت. از سوی دیگر اقامت دائم در نواحی حاصلخیز موجب رونق كشاورزی در این نواحی گشت كه این مسأله نیز موجب تغییر قابل ملاحظه‌ای در عادات غذایی انسان‌ها شد. به طوری كه غذاهای سرشار از پروتئین كم‌كم جای خود را به غذاهای دارای كربوهیدرات بالا دادند.كاهش فعالیت فیزیكی و روی آوردن به مصرف غذاهای دارای مقادیر بالای كربوهیدرات موجبات بروز چاقی در انسان‌ها را فراهم آورد. مصریان باستان بارها و بارها در متون پزشكی كهن خود به چاقی اشاره داشته‌اند و از چاقی به عنوان نوعی بیماری یاد كرده‌اند. در متون پزشكی چین باستان نیز از چاقی به عنوان یكی از علل كاهش طول عمر انسان اشاره شده است. هندیان قدیم نیز فعالیت فیزیكی و رژیم غذایی مناسب را از اصول اولیه زندگی سالم تلقی می‌نمودند(مقدسزاده، 1389). 

بقراط كه او را پدر علم پزشكی می دانند بروز مرگ های ناگهانی در افراد چاق را بیش از افراد عادی ذكر كرده است. او به افرادی كه قصد كاهش وزن داشتند توصیه می كرد كه قبل از مصرف غذا به تمرین های ورزشی پرداخته و بلافاصله پس از اتمام غذا در حالیكه هنوز در حال نفس نفس زدن می باشند غذای خود را میل كنند. بقراط همچنین، برای كاهش وزن افراد چاق از رژیم های غذایی سرشار از چربی استفاده می كرده است. وی معتقد بود، كه فرد چاق با مصرف زیاد غذاهای پر چرب كم كم از این قبیل غذاها خسته شده، دست از پر خوری بر می دارد. وی همچنین به افراد چاق توصیه می كرده است كه یك نوبت در روز غذا بخورند، بر روی تخت خواب های سخت بخوابند و بدون كفش راه بروند(همان منبع).

گالن پزشك و دانشمند یونانی كه كتب مهم و تأثیرگذاری در زمینه طب به رشته تحریر درآورده است، در درمان چاقی توجه ویژه ای به ورزش و فعالیت بدنی داشته است. او به افراد توصیه می كرده است كه به ورزش بپردازند و بلافاصله بعد از ورزش در حالیكه نفس های عمیق می كشند به ماساژ قسمت های مختلف بدن خود بپردازند. او همچنین به افراد چاق توصیه می كرده است كه از غذاهای كم انرژی استفاده كنند. پس از ظهور اسلام و گسترش علم پزشكی در میان مسلمانان، پزشكان مسلمان نیز رو به مقابله با چاقی و عوارض آن آوردند كه به نظر می رسد بسیاری از روشهای درمانی آنان از گالن اقتباس شده بود. آنها به افراد چاق توصیه می كردند كه از غذاهای پر حجم و كم انرژی استفاده كنند، قبل مصرف غذا استحمام كنند و به فعالیت های سنگین بدنی بپردازند(نقل از مقدسزاده، 1389).

ابن سینا پزشك مسلمان و دانشمند بزرگ ایران به بیماران خود توصیه می كرد كه تا زمانیكه وعده غذایی قبلی آنها كاملاً هضم نشده از مصرف وعده جدید غذایی پرهیز كنند. همچنین، رژیم غذایی مورد تأیید وی دارای مقادیر فراوان سبزیجات و مواد گیاهی بوده است. او عقیده داشت كه باید مصرف مواد غذایی حاوی مقادیر زیاد چربی و نمك را به حداقل رساند. ابن سینا از جمله افرادی است كه به بحث چاقی كودكان و عوارض نامطلوب آن در این گروه سنی اشاره داشته است. وی به والدین كودكان توصیه می كرده است كه از دادن مقادیر زیاد مواد غذایی به كودكان خود بپرهیزند، چرا كه این مسأله موجب روشن شدن رنگ ادرار كودك می شود. ابن سینا معتقد بوده است كه مصرف بیش از حد غذا و نیز چاقی كودكان موجب افزایش بروز حملات تشنج در كودكان می شود(همان منبع).

رازی دیگر دانشمند مسلمان ایران از چاقی به عنوان یكی از علل مهم نازایی یاد كرده است. وی معتقد بوده است كه وجود چربی زیاد موجب خفگی سلول جنسی نر می شود. از سوی دیگر رازی نیز مانند ابن سینا معتقد بوده است كه چاقی از جمله عواملی است كه موجب افزایش بروز حملات تشنج در كودك می شود.

چائوكر كه در قرن 14 میلادی زندگی می كرد تنها راه مقابله با چاقی را پرهیز و خودداری از پرخوری عنوان كرده است كه این پند ساده به عنوان یكی از اصول اولیه مقابله با چاقی در طول تاریخ مطرح بوده است.
در قرن 16 و 17 همزمان با دوران رنسانس به دلیل ورود مواد غذایی متفاوت از خاور دور و آمریكای مركزی و جنوبی به اروپا تغییرات زیادی در تغذیه مردم اروپا به وقوع پیوست. در این دوران سیب زمینی و ذرت به سرعت بازار مصرف كشورهای اروپایی را تسخیر كردند. كشت ساده تر و در عین حال میزان انرژی زایی بیشتر این محصولات موجب شد این مواد به تدریج جایگزین گندم مصرفی شوند. نخستین فرضیه در زمینه علل بروز چاقی در سال 1795 به چاپ رسید. نخستین كتاب با موضوع چاقی در سال 1829 میلادی منتشر شد. همچنین نخستین كتاب در زمینه رژیم های غذایی در سال 1863 توسط ویلیام بانتینگ با نام «سخنی در باب چاقی برای عموم» در 21 صفحه به چاپ رسید. دراین كتاب، بانتینگ به بیان تجارب شخصی خود در مورد رژیم های غذایی پرداخته بود(مقدسزاده، 1389).

 تعاریف اضافه وزن :

سازمان بهداشت جهانی (1996) اضافه وزن و چاقی را به این صورت تعریف کرده است: تجمع غیر طبیعی و بیش از حدّ چربی که سلامتی را به مخاطره می اندازد. در متن بازنگری شده چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی( DSM-IV-TR)چاقی و اضافه وزن به تجمع زیاد چربی در بدن اطلاق می شود. در افراد سالم چربی بدن حدود 25 درصد وزن بدن زنها و 18 درصد وزن بدن مردها را تشکیل می دهد، اضافه وزن به وزن بالاتر از نُرم مرجع می گویند(سادوک و سادوک، 1382).

اضافه وزن و چاقی وضعیت هایی هستند که در آن ها وزن بدن از محدوده طبیعی فراتر می رود. چاقی را می توان سندرمی دانست مرکب از خصوصیات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی، متابولیک، اناتومیک، روانی و اجتماعی که وجه مشخصه آن افزایش پایدار در میزان بافت چربی و در نتیجه اضافه شدن وزن بدن می باشد.

چاقی ساده در طبقه بندی بین المللی بیماری ها به عنوان یک بیماری جسمانی گنجانده شده است. اما در چهارمین مجموعه ی تشخیصی و آماری اختلالات روانی نیامده است، زیرا اثبات شده است که چاقی با یک نشانگان روانی یا رفتاری مرتبط است (سادوک و سادوک، 1382). و دیگر این که، فربهی اختلال روانی نیست و به ندرت می توان درمان آن را در حیطه کار روان پزشکی دانست.نخستین گام در تعریف و ارزیابی چاقی طبقه بندی آن بر اساس نمایه توده بدنی(BMI kg/m²) است که از تقسیم وزن(به کیلوگرم)بر مجذور قد(به متر) به دست می آید. بر این اساس افراد دارای25BMI (kg/m ² )>مبتلا به اضافه وزن و افراد دارای30 BMI (kg/m ²)> چاق در نظر گرفته می شوند)جی، ماهان و اسکات استامپ، 2008). همچنین دور کمر (wc) مقیاس مهمی از خطر چاقی است. دور کمر بالاتر از 35 اینچ در زنان و بالاتر از 40 اینچ در مردان را به عنوان عامل خطر در نظر می گیرند. اندازه دور کمر شاخص عملی (کاربردی) برای چاقی شکمی است. شواهد حاکی از آن است که چاقی شکمی خطر بالاتری نسبت به چاقی طبیعی است (لیزینکی و همکاران، 2001).